Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, ne olduysa olmuş ve masal başlamış. Bir zamanlar Zeku diye bir ülke varmış. Bu ülkede her şey tersineymiş. Örneğin insanlar konuşamaz, hayvanlar konuşurmuş. Çünkü yıllar önce bir büyücü bu ülkeye Terslik Büyüsü yapmış. Büyüden sadece bir kişi etkilenmemiş. Bu kişinin ismi Zelu'ymuş. Zelu çok özel biriymiş.

Çarşıda, bir gün, Babamla el ele yürüyorduk. Babamın arkadaşlarından biri Yaklaştı yanımıza. Selam verip lafladılar bir süre. Kahkahalar attılar konuşurken -Ne ayıp!- Bir ara bana dönüp: N'aber küçük diyerek gülümsedi. Oysa o amca bilmiyordu ki; Bana N'aber küçük denmesini, Hiç, hiç, hiç sevmiyorum!